Prva saznanja o istoriji plastične hirurgije potiču iz drevnih egipatskih knjiga o medicini koje datiraju iz 3000. godine pre nove ere.
U Indiji su sprovođene mnogobrojne tehnike rekonstruktivne hirurgije čak 800 godina pre nove ere. Poznati fizičar iz 6. veka pre nove ere, Sušruta je dao veliki doprinos iz oblasti plastične hirurgije i operacije katarakte. Njegove spoznaje i zapisi, kao i zapisi njegovog savremenika Čaraka su prvobitno prevođena sa sanskrita na hebrejski jezik sve do 750. godine naše ere. Ovim radom su bili upoznati najprestižniji lekari Rimskog, Otomanskog i Vizantijskog carstva. Neposredno, mnogi mudraci su prevodili ove spise sa Latinskog, staro-hebrejskog i grčkog na sve Evropske jezike i time utabali put novijim istraživanjima i zapažanjima u oblasti medicine.
Čuveni Italijanski doktori i prestižni Britanski fizičari su išli sve do Indije da vide kako domoroci izvode zahvate rinoplastike, nakon toga svi svetski časopisi osamnaestog veka su pisali o tome i sve više obrazovanih lekara je odlazilo u Indiju na 20 godina da steknu znanja i veštine iz ove oblasti. Na zapadu, prva rinoplastika je uradjena 1815. godine po uzoru na Sušrutin metod.
Najznačajnija otkrića
Godinama, sve više i više se razvijala ova oblast. Najznačajnija otkrića koja su dala veliku kontribuciju ljudskom rodu iz ove oblasti su: Sabunkuova knjiga u kojoj on detaljno i pomno opisuje kako otkloniti kongenitalnu malformaciju – hipospadiju na genitalijama; U 15. veku u Nemačkoj nastaju prvi pisani tragovi presađjivanja kože; Otkriće antibiotika sulfonamida i pencilina su bili još jedni koraci ka usavršavanju;
U Americi 1827. Džon Metauer operiše „zečiju usnu“ instrumentima koje je sam izumeo.
Razvoj modernih tehnika
Ocem savremene plastične hirurgije se smatra Ser Harold Džilis, Novozelandski otorinolaringolog. Radivši u Londonu u Kraljevskoj medicinskoj akademiji, za vreme Prvog svetskog rata, on razvija nove tehnike raznih facijalnih zahvata i osniva kliniku za maksilofacijalnu hirurgiju u vojnoj bolnici u Kembridžu. Džilis izvodi više od 11.000 operacija nad 5.000 ljudi (većinom nad vojnicima sa povredama lica i vrata). 1930. godine Haroldov nećak, Arčibald Maklndo nastavlja da širi znanje, pogotovo za vreme Drugog svetskog rata, kada je plastična hirurgija dostigla svoj prvi vrhunac.
Arčibaldov kolega Tomi Klinker osmišlja novi instrument po kome kasnije biva poznat. On takođe širi do tada stečeno znanje i u Americi gde se otvara prva bolnica za facijalnu hirurgiju. Klinker se uglavnom bavio sanacijom velikih ožiljaka od opekotina i zbog toga dobija nadimak „maestro“.
Vremenom, transplantacija kože je postala veoma popularna. Alogeneična i autogeneična transplantacija tkiva, organa ili proteina postaje popularna. Nedugo potom ksenotransplant postaje moguć i time se prenosi tkivo jedne vrste na drugu.
Estetski zahvati
Savremena plastična hirurgija nudi skoro neograničene mogućnosti. U zadnjih nekoliko decenija su se razvile nove tehnike i zahvati pomoću kojih se vrlo brzo i precizno saniraju deformacije kože i tkiva.
Abdominoplastika je zahvat kojim se zateže i uklanja višak kože abdomena. Blefaroplastika, zahvat kojim se vrši korekcija kapaka u jedno se smatran najefikasnijim zahvatom. Mamoplastika svoj vrhunac dostiže u zadnjih deset godina kada se u svetu uradio najveći broj korekcije grudi i podizanja zadnjice, u istoriji čovečanstva.
Savremena plastična hirurgija, danas, nudi hemijski piling, labioplastiku, genioplastiku, lasersko uklanjanje kože i njenih anomalija kao što su keloidi, mladeži i bradavice, liposukcija itd.
Viševekovni razvoj ove grane medicine i inovacije koje je vreme donelo čine plastičnu hirurgiju, danas, toliko usavršenom da malo koja grana medicine može da joj parira po efikasnosti i kontribuciji u estetskom smislu.
